Categorie archieven: Weissensee

Weissensee 2019.

Vrijdag 26 januari om 07:00u is de start van deze 200 km tocht. Na de start, met een temperatuur van -18 °C kwam ik moeilijk op gang. Mijn lichaam wilden niet opwarmen. Na twee rondjes, van 12,5 km, ben ik naar de tent gegaan om op te warmen. Mijn handen en voeten waren erg koud. Na een warm bakkie thee en lekker opwarmen, ben ik na ca 40 minuten weer verder gegaan. Mijn handen werden nog niet echt warmer. Rond tien uur was mijn sok bevroren en prikte onderin mijn voet. Dus weer even gestopt en gekeken wat er aan de hand was. Door al dat stoppen wist ik dat finishen lastig zou worden. Pas rond een uur of twaalf, werd het iets warmer. Ik ben rustig verder geschaatst.
Het ijs werd wel wat slechter en door alle pauzes, had ik besloten om bij 150 kilometer te stoppen. Ondanks de goede benen. Ik wilde met het slechte ijs niet in het donker finishen. Dat vond ik te gevaarlijk.
De dag na de tocht had ik eigenlijk weinig spierpijn. Dus de benen waren wel goed. Alleen volgende keer nog beter kleden. Ondanks dat ik twee paar sokken en twee paar handschoenen aan had.
Helaas heb ik de griep opgelopen en lag de week erna op bed met griep en keelpijn.

200 km schaatsen op de Weissensee

Vandaag om 07:00u ben ik gestart aan de 200 km tocht. Na de start, met een temperatuur van 0 graden, lekker rustig het eerste rondje ( 12,5 km ) gereden in de schemer. Toen het licht werd ben ik wat sneller gaan schaatsen. De zon had zich de hele week laten zien, alleen deze ochtend was het redelijk bewolkt. Pas na 13:00u werd het zonniger.

De tocht ging over het kleine meer met ronden van 12,5 km lang. Het ijs en de temperatuur was goed. Bovendien was het was bijna windstil. De eerste ronden gingen in ca. 35 minuten. Na elke ronden ben ik gestopt om wat te eten en te drinken. Dat waren mooie rondetijd. Als ik zo door zou gaan, zou ik ruim voor 17:00u binnen zijn.

Na 13:00u kwam er wat wind opzetten. En na 14:00u werd het ijs ook nog eens erg slecht. Dit kwam doordat op het einde van het kleine meer de zon er erg lang op stond. Het werd zogenaamd “werkijs”. Dat is bros ijs waar je een paar centimeter doorheen zakt. Daardoor kan je geen snelheid maken. De laatste twee rondjes waren daardoor zeer traag. Daardoor ben ik na ruim 10 uur schaatsen gefinisht. Maar ondanks de tijd, ben ik voldaan en tevreden over deze tocht.