Weissensee 2004

145 km in 08:15u.

Deze tocht heb ik voor het eerst geschaatst met Zweedse klapschaatsen. Ik heb na aanleiding van vele verhalen mijn trouwe Viking klapschaats tijdelijk ingeruild voor deze Zweedse klapper. Gelukkig heb ik ze niet gekocht, maar gewoon eenmalig gehuurd voor deze tocht. Het voordeel van deze schaats is dat de schoen hoog en heel stevig is, waardoor je voet stabieler is. Verder hebben de ijzers aan de voorkant een grotere ronding zodat je niet zo snel in scheuren blijft hangen. Bij de start van deze tocht was het -22 graden. Dat is de koudste tocht die ik heb meegemaakt. Het was geen pretje om zo uit je warme bedje de kou in te gaan. Het was bitterkoud en je moest je behoorlijk warm aankleden en bovendien een bril gebruiken, tegen bevroren ogen. Gelukkig waaide het niet, want anders was het een uiterst zware tocht geworden.
Om 15.15u, na ca. 145 kilometer heb ik de schaatsen aan de “wilgen” gehangen. Ondanks de betere omstandigheden ‘s middags voorzag ik een “lijdensweg”. Mijn voeten deden pijn en waren duidelijk niet gewend aan dit soort schoenen. Je kan beter op tijd stoppen als je aan je lichaam voelt dat het niet gaat lukken. Als je dan naar het hotel terug loopt denk je; “Never change a winning  team !” Next year better. Maar dan wel weer op mijn eigen Viking “klappers”