Weissensee 2001

200 km in 10:55u.

Vanaf de start liep alles goed. ‘s Morgens lekker rustig op gang gekomen en mijn rondjes gereden. Na de middag druk rekenen of ik het zou halen. Natuurlijk moest het weer geen roet in het eten gooien, dan zou ik het misschien wel kunnen redden. Onderweg stempelen en dan ook meteen goed eten en drinken. Ik heb voor alles mijn tijd genomen, om niet de stranden door de man met de hamer.
En dan is het zover je gaat de laatste ronde in. En je beseft dat je het waarschijnlijk voor het eerst gaat halen, en dat is een heerlijk gevoel. Je krijgt er kippenvel van. Maar je bent er nog niet. Het lichaam is al dik 10 uur aan het afzien in de kou. Bovendien is het nu ook erg donker en daardoor zijn de scheuren wat moeilijker te zien. Voorzichtigheid is geboden, want op een valpartij zit ik nu niet te wachten. Met een wat lagere snelheid rijd ik tenslotte na bijna 11 uur op de schaats gestaan te hebben over de finish. Nu weet ook ik wat een 200 km schaatstocht inhoudt. Moe maar voldaan word ik na de finish opgevangen en geholpen om mijn schaatsen uit te trekken. Dan gaan we naar het hotel om te genieten van een heerlijke douche. Daarna heerlijk in het hotel gegeten en nagepraat over mijn belevenis. Volgend jaar weer.
Deze tocht heb ik voor het eerst de volledige 200 km gereden in een tijd van 10:55u. Yes, eindelijk gehaald. Het is toch weer eens bewezen, driemaal is scheepsrecht.