Maandelijks archief: maart 2019

300 km brevet vanuit Boekelo.

Pfff wat was dit een zware tocht. Niet vanwege de afstand, maar vanwege de weersomstandigheden. Zon, regen, hagel en windkracht 7 á 8 op de Knardijk.

Zaterdag om 09:00u zijn we met iets meer als 100 deelnemers begonnen aan dit brevet, ondanks de weersvoorspellingen. Die waren niet al te best. Na lang twijfelen toch maar ingeschreven. Want Parijs wacht op niemand. De voorspellingen waren; windkracht 5 WZW, neerslag ca. 10 mm en temperatuur tussen de 6 en 12 °C. Er was één geluk, dat we op de heenweg wind tegen hebben en op de terugweg wind mee. Dan kan je nog een beetje goedmaken. Mits de wind niet gaat liggen. Wat ‘s avonds vaak gebeurt in Nederland.

Het eerste halfuur in een groepje meegereden. Maar dat was niet mijn tempo. Dus al snel alleen tegen de wind in fietsen. De snelheid was niet al te hoog. De temperatuur was wel aangenaam. De eerste controle was op 123 km. Het had wel wat voeten in aarde, om daar te komen. Het eerste gedeelte tot ongeveer halftwee was droog. Maar toen kwamen de eerste druppels. Rond drie uur kwam het even met bakken uit de lucht. Dus toch maar de regenkleding aangedaan. Onderweg veel lekke banden. Ik ben er gelukkig wederom van gespaard gebleven. Al ruim drie jaar. Het geheim “anti platt”.
Rond halfvier kwam ik op de Knardijk. Daar werd ik echt van mijn fiets geblazen. Open vlakte en windkracht 6. Ik kon niet meer fietsen. En belande in het gras. Voor me waren twee randonneurs ook al aan het wandelen met de fiets. En de fiets waaide bijna uit je handen. Dat werkte als een zeil. Het was eigenlijk onbegonnen werk. En ook een beetje gevaarlijk. Ik stond tot twee keer op het punt om te draaien. Na een kwartiertje op de dijk gewandeld te hebben kwam ik onder aan de dijk terecht en had daardoor wat meer bescherming.
Bij de controlepost op 123 km aangekomen na ruim 7 uur. Veel te veel tijd verloren door die krachtige wind. Soms reed ik slechts 8 km/u. Op deze controlepost wat gegeten en gedronken. Daarna met drie man verder gereden. Gedeelde smart is halve smart, zullen we maar zeggen. Na een uurtje kregen we eindelijk wind in de rug. Dat was waar we de hele dag al naar uit hadden gekeken. Heerlijk. De snelheid ging lekker omhoog. Daarna bij elke controlepost lekker wat gegeten en gedronken.
Later op de avond ging de wind helaas wat liggen. Onderweg nog een randonneur “opgepikt” die er doorheen zat. Zo zijn we met zijn vieren verder gereden. Rond halftwee ‘s nachts waren we weer terug in Boekelo.

Zondagochtend na ruim 16u fietsen kwam ik aan bij finish. Voldaan over het verloop van de tocht. Wel moe, maar niet te moe om nog met de auto naar huis te rijden. Om halfvijf ‘s ochtends naar bed gegaan en goed geslapen. Zondag de fiets gepoetst en rustig aan gedaan. Veel drinken en voldoende eten om weer te herstellen.

Op naar het 600 km brevet voor de kwalificatie van PBP-2019.